قسمت چهارم

ترجیح

از نظر اقتصاد، رفاه را باید از منظر ترجیحات فرد در نظر گرفت. اینکه فرد ترجیح می‌دهد چه چیزی را جای چه چیزی داشته باشد. اما از آن‌جا که منابع محدود هستند، میزان برآورده‌ کردن ترجیحات افراد حد و اندازه مشخصی دارد که افراد به شکل محدودیت بودجه با این مسئله روبرو می‌شوند. آن‌ها فقط تا جایی می‌توانند خواسته‌های خود را برآورده کنند که پول کافی برای خرید کالا و خدمات را داشته باشند. با این کار، آن‌ها نفع یا رفاه را برای خود به حداکثر مقدار می‌رسانند.

البته نمی‌توان تمامی خواسته‌های یک فرد را تعیین کرد و به همین دلیل، اقتصاددان‌ها اغلب به این مسئله به چشم ترجیحات نسبی نگاه می‌کنند. اگر مردی را ببینیم که پول خود را صرف خرید شلوار جین می‌کند، در حالی که با همان پول می‌تواند کت تک بخرد، می‌توانیم اینطور نتیجه بگیریم که او شلوار جین را به کت تک ترجیح می‌دهد. از این منظر، اقتصاد می‌کوشد توضیح دهد که چطور افراد به بیشتر یا کمتر شدن محدودیت بودجه‌ای خود درنتیجه تغییر قیمت‌ها و درآمد واکنش نشان خواهند داد.

می‌توانید قسمت قبل را از اینجا و قسمت بعد را از اینجا دنبال کنید.

| نویسنده: بنیامین رضایی |