«پدرخوانده کریپتو»!
قسمت قبل را از اینجا دنبال کنید.
چشم اندازی برای حکومت
که «تنها راه موثر برای حفظ هر سطحی از حریم خصوصی، کنترل اطلاعات با کلیدهای خود است» و در ادامه توضیح می دهد که نشت مداوم دولت نشان می‌دهد که هر اطلاعاتی که به دیگران سپرده شده است میتواند در هر زمانی عمومی شود. .
برخلاف انتقاداتی که به سایفرپانک‌هایی که او الهام‌بخشِ آنها بود، چاوم ایدئولوگ‌بودن را انکار میکند و می‌گوید دیدگاه‌های او مبتنی بر عملی بودن است، زیرا مردم باید از حفظ حریم خصوصی اطمینان معتبری داشته باشند.
Chaum استدلال میکند که حریم خصوصی، در دراز مدت، برای یک دموکراسی عملکردی حیاتی است، زیرا «شما نمی توانید شهروند یک دموکراسی بدون توانایی برقراری ارتباط آزادانه باشید»، و داستانی را در مورد چگونگی معرفی قهوه در اروپا در آن دوران روشنگری تعریف میکند، که مورد نفرت پادشاهان قرار گرفت، زیرا مردم را تشویق می‌کرد که اوقات خود را صرف بحث در مورد سیاست کنند!!
او استدلال میکند که داشتن یک «حوزه ارتباط خصوصی» تمایز اساسی بین چین و غرب است و اینکه پرداخت‌ها شکلی اساسی از ارتباطات است. بنابراین، یک دموکراسی پایدار مستلزم توانایی پرداخت ناشناس مطابق با Chaum است - چیزی که به طور سنتی در مورد پول نقد وجود داشته است.
آیا می‌دانستید که تک تک اسکناس‌ها از عابر بانک تا دستگاه خودپرداز در چین ردیابی می‌شوند؟ او خاطرنشان میکند. دولت چین، یوان دیجیتال را معرفی کرده است تا از آخرین پرداخت ها به سبک پانوپتیکون خبر داشته باشد!!
علیرغم تمام توجهات به رمزارزها، به نظر می‌رسد که چاوم (Chaum) درباره بلاکچین، به عنوان یک سازوکار حکومتی، بسیار هیجان‌زده‌تر است! او که درک عمیقی از تاریخ سیاسی رسیده است، بالای منبر می‌رود و شروع میکند: ««ما تمدن‌هایی داریم که از 6000 سال پیش می‌شناسیم.» می‌گفتند زمانی که توانستند سیاست‌های عمومی را اعمال کنند، مورد توجه قرار گرفتند، اما عمدتاً بدلیل دشواری در یافتن افراد باهوش در دولت و همینطور، مقاومت در برابر وسوسه فساد، به استبداد روی آوردند و طبیعتاً به کشورهای شکست‌خورده تبدیل شدند.
او می گوید: «اگر دموکراسی نتواند به طور مؤثر حکومت کند، از بین می‌رود.»
او با استناد به هانو نورمی، دانشمند علوم سیاسی دانشگاه تورکو، استدلال میکند که دموکراسی مستقیم، سیستمی که در آن رأی‌دهندگان مستقیماً و بدون استفاده از نمایندگان منتخب، در مورد موضوعات رأی می‌دهند و در آتن باستان استفاده می‌شد، تنها راه برای پایدار کردنِ دموکراسی است. چنین سیستمی با رشد جوامع فراتر از دولت شهر غیرقابل اجرا شد، اما Chaum معتقد است که ظهور تلفن‌های هوشمند و رمزنگاری باعث میشود که سیستم باستانی یک بار دیگر پس از 2500 سال قابل اجرا باشد.
در عمل، چاوم ظهور مجدد دموکراسی آتن را با استفاده از یک نمونه تصادفی انتخاب شده از جمعیت برای رأی‌دادن در مورد موضوعات خاص با استفاده از کلیدهای خصوصی به روشی که به اعتقاد او میتواند احتمال فساد را ریشه‌کن کند، تصور میکند. با این حال، یک مشکل طبیعی حول محور رسانه‌ها است که در شکل‌دادن به عقاید سیاسی رأی‌دهندگان بالقوه بسیار قدرتمند هستند.
چاوم می گوید: «این نوع دموکراسی میتواند به پیچیدگی تمدن مدرن برسد – هیچ سیستم دیگری نمی‌تواند.»
«دولت‌های ملی تا حدودی ناکارآمد هستند - اگر راهی برای عادلانه کردن آن در یک محیط چند فرهنگی و متنوع‌تر وجود داشت، که فکر می‌کنم آن را پیدا کرده‌ام، ترجیح می‌دهم نوعی دموکراسی جهانی ببینم.»
او می گوید، این نشان می‌دهد که بلاکچین جدا از دولت، گام بسیار مهمی به سوی چنین نظم جدیدی است. مسلماً چنین ایده‌هایی برای یادآوری خاطرات یک آزمایش کنجکاو در مدیریت بلاکچین در جزیره‌ای تایلند بسیار بزرگ و آرمان‌شهری هستند، اما نام پشت این چشم‌انداز به فرد دستور می‌دهد تصور کند که در 50 سال آینده به کجا میتواند منجر شود.
تهدیدات کوانتومی
Chaum به طور کلی از موفقیت تکثیر ارزهای دیجیتال از زمان انتشار وایت‌پیپر بیتکوین شگفت‌زده شده است. او می‌گوید: «این واقعیت که این ابزارهای اقتصادی موفق شدند خارج از کنترل دولت‌ها باشند، یک چیز عمیق است. با این حال، او طرفدار صریح نظم رمزنگاری در حال حاضر نیست، زیرا کاستی‌های بسیاری از حریم خصوصی گرفته تا آسیب‌پذیری در محاسبات کوانتومی را می‌بیند. او می‌گوید: «بیتکوین یک ارز دیجیتال نیست، بلکه در حال حاضر چیز دیگری است.»
او به یاد می‌آورد: «بخشی از دلیلی که تصمیم گرفتم پروژه خودم را راه‌اندازی کنم این بود که در یک جلسه اولیه اتریوم 2.0 شرکت کردم، و به این نظر رسیدم که «به احتمال زیاد به این زودی‌ها به خوبی اتفاق نمی‌افتد».
Chaum در سال 2016 شبکه xx را تأسیس کرد که از آن به عنوان یک بلاکچین امن کوانتومی یاد میکند! «اولین عبارت وایت‌پیپر ساتوشی، «یک ارز دیجیتال» است – منو میگه، درسته؟» او با اشاره به اختراع خود این مفهوم ارز دیجیتال را می‌گوید. به نظر او، هم بیتکوین و هم اتریوم «کمی گیر کرده‌اند» و نمی‌توانند عنوان عملکردی «ارز دیجیتال» را برآورده کنند. آنها همچنین با یک تهدید وجودی از محاسبات کوانتومی روبرو هستند که برخی معتقدند ممکن است تا سال 2030 برسد.
او با اشاره به ماهیت مقاوم در برابر کوانتومی شبکه xx خود اظهار می‌دارد: «راه‌های زیادی وجود دارد که میتوانید از محاسبات کوانتومی برای سرقت پول یا آسیب رساندن به اجماع استفاده کنید، مگر اینکه هر دو به این شکل سخت‌تر شوند.»
«نوع رمزگذاری که توسط بیتکوین و اتریوم استفاده میشود را میتوان به راحتی توسط یک کامپیوتر کوانتومی نسبتاً بزرگ در چند ثانیه شکست.»
بسیاری از علاقه مندان به رمزارزها بر این باورند که چنین رایانه‌ای وجود ندارد و یا احتمالاً به زودی وارد بازار خواهد شد، اما Chaum اشاره میکند که «افرادی که دستگاه‌هایی دارند که می توانند کدهای دیگران را بشکنند، در مخفی نگه‌داشتن آن مزیت بسیار بیشتری نسبت به اعلام آن دارند.»
مجدداً از تاریخ برای نشان دادن نظر خود با این واقعیت استفاده میکند که متفقین به یوبوت‌های آلمانی اجازه دادند کشتی‌های مسافربری را غرق کنند تا از افشای این موضوع که کد انیگما را شکسته‌اند جلوگیری کنند.
آرام باشید و هنوز وحشت نکنید. به گفته The New Scientist، «محاسبات نشان می‌دهد [رایانه‌های کوانتومی] باید یک میلیون برابر بزرگ‌تر از آن‌هایی باشند که امروزه وجود دارند» تا بتوانند بیتکوین را بشکنند. به گفته Sankar Das Sarma، فیزیکدانی که ادعا میکند چنین تهدیدهایی سال‌ها دورتر هستند و یک حمله کوانتومی موفق «مشابه تلاش برای ساخت بهترین گوشی‌های هوشمند امروزی با استفاده از لوله‌های خلاء از اوایل دهه 1900 است».
پایان
| نویسنده: امین امیری |
