فصل اول - قسمت ششم: ورودی‌ها و خروجی‌های تراکنش

تراکنش‌ها دارای ورودی‌ها و خروجی‌های زیادی هستند تا اجازه دهند یک ارزش (Value) تقسیم و ادغام شود. 

معمولاً یا یک ورودی منفرد از تراکنش مهم‌تر قبلی وجود دارد یا ورودی‌های متعددی که مقادیر کمتری را با حداکثر دو خروجی ترکیب می‌کنند: یکی برای پرداخت و دیگری برای بازگردانرگونه تغییر به فرستنده.

حالا تصور کنید که رومئو بخواهد 1 بیتکوین به جولیت ارسال کند. او این کار را با امضای پیامی حاوی اطلاعات مربوط به تراکنش با کلید خصوصی خود انجام می‌دهد. موارد زیر در این پیام که باید به شبکه پخش شود، شامل می‌شود: 

ورودی‌ها (Inputs): حاوی جزئیاتی در مورد بیتکوین هستند که قبلاً به آدرس رومئو تحویل داده شده است. موردی را در نظر بگیرید که رومئو 0.7 بیتکوین از آلیس و 0.7 بیتکوین از باب دریافت کرده باشد. اکنون برای انتقال 1 بیتکوین به جولیت، ممکن است دو ورودی وجود داشته باشد: یک ورودی 0.7 بیتکوین از آلیس و یک ورودی 0.7 بیتکوین از باب

مبلغ (Amount): مبلغی که رومئو می‌خواهد ارسال کند (در اینجا 1 بیتکوین است.)

خروجی‌ها (Outputs): خروجی اولیه  1.4 بیتکوین به آدرس عمومی جولیت است (شامل 0.7 بیتکوین + 0.7 بیتکوین). خروجی دوم 0.4 بیتکوین که به عنوان «تغییر» به رومئو بازگردانده شده است. 

قسمت قبل را از اینجا و قسمت بعد را از اینجا دنبال کنید.

| نویسنده: امین امیری |